Doubtful en Margaret, Margaret en Doubtful

Hallo allemaal,

Na de succesvolle stop in Frans Josef stapten we weer op de bus waar de Vengaboys alweer uit de luidsprekers knalden (morningsong...). Op naar Wanaka!! Wat een prachtige rit!! "Splendid" om in Mozzies woorden te blijven.

Onderweg deden we nog een korte hike naar Lake mirror wat op dat moment niet echt een mirror was. We lunchten op ships creek: een strand met ontelbare stukken aangespoeld hout en boomstammen wat een oase bleek te zijn voor, jawel mijn kleine zwarte vrienden: Zandvliegen!

Wanaka was leuk! Zonde dat ik geen tijd meer had om van de bus af te gaan. Allereerst was er een prachtig meer, maar ook veel leuk ogende barretjes en restaurantjes. We kookten echter maar eens een keertje zelf met een overload aan groente, want dat schiet er wel eens bij in! De volgende dag had ik weer geluk want naast dat het helemaal opengetrokken was met wederom een strakblauwe lucht, mocht ik Rose-Marijn (student diergeneeskunde, Utrecht) vergezellen op haar eerst vlucht als piloot in een vliegtuig.... Juist ja. Het was wederom supermooi. Lake Wanaka is prachtig vanuit de lucht en gezien dit eigenlijk mijn eerste keus skydivespot was, ben ik blij dat ik als fotograaf mocht fungeren (en ja ik was ook blij toen het vliegtuigje weer enigszins veilig was geland)! Na heel wat wikken en wegen besloten we daarna toch met frisse tegenzin mount Iron te beklimmen. Het was een stevige klim in de volle zon met 27 graden en Machtelt en ik waren mentaal ook al 10x omgekeerd toen we uiteindelijk toch de top bereikten waar het uitzicht zeker een panoramaatje waardig was!

We koersten hierna direct door richting Queenstown, the adventure capital of the World!! The bungyjump liet ik toch maar even aan me voorbijgaan en stortte me in plaats daarvan op de winkels in het centrum. 'S avonds bestond het afscheidsdiner van Machtelt, Steve en mij uit een Fergburger, "de" burger uit NZ die je gehad moet hebben! Normaal staat er een ellenlange rij maar doordat wij waarschijnlijk rond Nederlandse tijd gingen eten, hebben we maar 5 min gewacht. We hebben hem heerlijk opgegeten bij het haventje en ik moet toegeven: hij was goed!! Maar de burger uit New Plymouth was nog een tikkie beter.

Queenstown is heel leuk en mag zeker niet worden overgeslagen op een tour door NZ. Het is echter ook een heuse backpackersoase wat te merken is aan de vele hostels, kroegen en het drukke nachtleven. Ik kwam hier een aantal oude bekenden tegen met wie ik na een druilerige dag, met weliswaar een fantastische lunch, een potje frisbeegolf heb gespeeld in de mooie Victoria Gardens met uitzicht op een prachtige zonsondergang in het meer. Een verassing was het toen bleek dat Gorm, Patrick en Annika in dezelfde kamer verbleven als ik... had ik net afscheid van ze genomen, kon heet weer opnieuw haha..

De volgende dag stond ik al vroeg klaar met Lotte, Paula en Christoph voor onze overnight cruise in Doubtful sound die ik op aanraden van Laura had geboekt. Ze had helemaal gelijk: een uberrelaxte omacruise met dusdanig veel en goed eten dat op het moment dat je maag zo'n pijn doet dat je het gevoel hebt dat deze gaat exploderen, je toch nog even een extra toastje met die uberlekkere gorgonzola neemt. Al snel maakten we kennis met "Margaret", een lady die haar houdbaarheidsdatum aardig begon te bereiken. Met haar uberhippe witte Rucanor-stappers met klitteband, stond Margaret overal vooraan, bang als ze was om iets te missen. Margaret had duidelijk iets gemist in haar jeugd want al vrij snel werden we bekogeld met vuile blikken. Ze was echter erg in haar nopjes toen zij en haar volgers (identiek campingpak) als eerste van het overdadige dessertbuffet mochten opscheppen (4 soorten taart, chocolademousse, fruitsalade, kaasplankje etc. etc.). Haar zuinige glimlachje verdween echter als sneeuw voor de zon toen ik op commando van de crew toch als eerste een schepje apple crumble wist te veroveren. Tierend en stampvoetend snelde ze mij voorbij om toch als eerste bij de andere zijde van het buffet te zijn. Was dat even een tegenvaller dat die zijde identiek was aan "haar" zijde...:')

Doubtful Sounds zijn fjorden, een soort geulen uitgesleten door de oceaan. Ze worden doubtful genoemd omdat captain Cook betwijfelde of het een goede haven zou zijn en bang was dat hij, als hij er in vaarde, hij er door de stevige westenwind er niet meer uit kon komen. Ze zijn zonder twijfel prachtig te noemen maar helaas had ik voor de verandering eens een keer pech. Of naja pech..... 3 van de 4 dagen regent het pijpenstelen in de sounds en dus zoals Christoph zei: we hebben het gezien zoals het hoort te zijn. Mistig, grijs en heel veel regen. Ondanks het missen van de blauwe lucht en daarmee de prachtig groene kleuren, hadden we dus wel honderden watervallen! Na kayakken en het drinken van water rechtstreeks opgevangen uit een waterval (beetje geel maar blijkbaar superschoon) vertrokken we met overvolle buiken weer terug naar Queenstown.

In Queenstown dronk ik een drankje met Marielle en haar vriend, een van de reunisten van CB die al 2 jaar op reis is. Heel toevallig dat we tegelijk in dit fantastische land zijn! Na een afscheidsdiner met Rose-Marijn en nog wat andere Stray-gangers heb ik de kroegen links laten liggen en ben ik heerlijk vroeg mijn bedje ingedoken. Bye, bye Queenstown! Op naar Mount Cook!

Liefs