De crossing der crossings

Hallo allemaal,

Ditmaal een stuk sneller dan de vorige keer. Ik ben op de ferry naar het zuidereiland beland en aangezien deze 3 uur doet om de Cook Strait over te steken heb ik mooi even tijd om mijn achterstand in te lopen.

Mijn vorige blog eindigt in Rotorua wat ontzettend leuk was, maar ik was ook blij dat ik de stad en vooral de lucht weer kon verlaten. Laura en ik hopte op een nieuwe bus op weg naar Lake Aniwhenua waar ons een tweede cultural night stond te wachten. Na de flop van de vorige cultural night, had ik nog overwogen om deze over te slaan maar ik ben blij dat ik het toch gedaan heb. Onderweg hopte er een maori-gids op de bus die ons meenam naar de oudste Maori carvings van het land en een waterval welke de thuisbasis is van de paling waar dit gebied bekend om is. De tribe van de betreffende maori-gids had als bijnaam dan ook "the eelpeople". De rit bracht ons uiteindelijk bij lake Aniwhenua waar we een prachtig hostel met de heerlijkste bedden direct aan het meer hadden. We lazen een boekje in het gras en speelde een potje tennis met Nathan en het hyperactieve dochtertje van de eigenares. 'S avonds kregen we Hangi, een traditionale Maori maaltijd die wordt bereid middels hete stenen onder de grond. Eten in overvloed! Na de maaltijd vertelde de eigenares een indringend verhaal over de armoede die in dit gebied heerst en hoe zij daar middels toerisme verbetering in probeerde te krijgen. Overgebleven eten werd verpakt tot lunchpakketjes en afgeleverd bij de school of bejaardentehuis. Helaas waren wij hier in het weekend en konden we niet de haka die schoolkinderen voor ons zouden opvoeren aanschouwen.
'S avonds was het tijd voor onze activiteit: night eeling! Dus werden we gehesen in "waterdichte" broeken en laarzen en gingen we samen met de eigenaar en zijn honden op pad. Ik heb van alles gevangen: zeewier, hout en bijna een hond, maar na ongeveer 2 uur stond mijn aantal natte sokken op 2 en het aantal palingen op 0. Gelukkig zorgde Laura er wel voor dat de nieuwe bus paling kon proeven.

De volgende ochtend verlieten we deze prachtige plek en gingen richting Taupo waar het grootste meer van NZ zich bevind (net zo groot als Singapore). Er zou een prachtig uitzicht op de Tongariro moeten zijn, maar het weer zat niet mee en de berg verstopte zich achter de wolken. We maakten een stop bij de Huka Falls, een waterval van de Waikato River waar iedere 3 seconde een hoeveelheid water doorheen dendert wat genoeg is om een olympisch zwembad te vullen. Wat een natuurgeweld en prachtige kleuren w