Na regen komt...Wellington!

Hola!!
Voor de trouwe lezer: excuus voor de opeenvolging van blogs maar alles gaat zo snel dat het echt tijd is voor een nieuwe update!

Blue Duck lieten we in de regen achter en we crosten met ons oranje gevaarte weer de misselijkmakende bergweggetjes af naar de bewoonde wereld. Gelukkig had driver Pickle ditmaal de bagageluiken wel goed gesloten (heenweg stonden ze nog open... Woops) want het regende "cats and dogs". De avond ervoor bracht Pickle de sfeer tot beneden het vriespunt door de groep mede te delen dat de geplande tongarirocrossing voor de volgende dag niet doorging vanwege het weer. Laura en ik vierden echter ons eigen feestje want dit betekende 3 uur langer slapen en de crossing hadden wij toch al afgekruist op de bucketlist:). Het weer was echter zo slecht dat het beoogde uitzicht op de berg onderweg werd ingeperkt tot een zicht van ongeveer 3m. We stopten nog even bij Gollums pool (LOTR) wat wel een mooi watervalletje was maar waar het me ook iets te hard regende. We spendeerden deze dag verder vooral tafeltennissend, speelden een potje kaarten met Machtelt en Steve en maakten ruzie met de hosteleigenaar over welke potten en pannen we nou wel en niet mochten gebruiken. Anyway we toverden 4 prachtige gepocheerde eieren uit een pan met gejatte azijn en dat leek me best oké voor de eerste keer.

De volgende dag namen we gelukkig snel afscheid van national park en zette de route zich voort naar het welbekende Wellington!! Helaas was Pickle iets minder ongeduldig dan ik want hij vond het nodig om te stoppen voor een plastic wortel en regenlaars en wilde vervolgens ook nog een potje gumboots gooien doen. Uiteindelijk bereikten we aan het eind van de middag dan toch mijn NZse thuisstad en dat voelde best wel weer goed. Ik deed mijn zoveelste shoppoging in Wellington maar zelfs een paar goede sneakers blijken daar lastiger te vinden dan gedacht. Onderweg wel even gestopt voor de eerste halte van ons diner rouler: 5$ sushi!!! Vervolgens waren we maar net op tijd voor halte 2: een gratis bordje spaghetti bij het hostel waarna we drie kwartier wachtten op een tafel bij Ombra (halte 3), naar wat later bleek, een fantastische Italiaan op Cuba street ( probeer de risotto met lam!). Het was hier dat Pros en Benji ons kwamen vergezellen, superleuk om ze weer te zien! Het toetje namen we bij de welbekende library met, jawel daar is ie weer, de lower hutt Lemon merengue voor mij!

De gratis hostelmaaltijd bleek een goedmakertje voor de dreunende bassen tot diep in de nacht dus sliep ik niet echt goed. Na een pannenkoeken-ontbijtje was het dus snel tijd voor de eerste koffiestop: het was zondag en dus gingen we naar mijn favoriet: the harbourside market. Vervolgens toch geslaagd voor mijn sneakers, een paar Nike air max vult mijn backpack weer op, Jeroen kan trots op me zijn;). Misschien toch tijd voor het afscheid van mijn All stars?? Vervolgens gingen we verder met waar Wellington het beste in is: koffie! En dus op naar de flight bar, vergezeld door Benji, Pros en Chris voor de beste koffie van de stad. Hierna haastten we ons verder richting de botanische tuinen die eigenlijk niet eens zo erg veranderd waren sinds mijn vorige bezoek in augustus. Na een ijsje bij mijn favoriete ijszaak in de haven was het tijd om ons klaar te maken voor hetgeen waar Wellington tevens het beste in is: eten!! Dus op naar de Matterhorn waar we ons tegoed deden aan Wanganui beef, iets ondefinieerbaars met ei, lam en Wapyu rund, Japanse koe welke wordt gemasseerd, naar klassieke muziek luistert en bier drinkt. Nu we toch al aan het uitspatten waren maakten we het af met chocoladetaart en sabayon, het perfecte einde van een fantastisch diner:)

De volgende dag deden we nog snel met Marieke een koffie in de laatste nog niet bezochte koffiebar: Havana coffee works waar ze hun eigen koffie branden. En toen was het tijd om afscheid van Laura te nemen want die had het zuidereiland al gedaan. Suuuuperjammer en ook enigzins problematisch aangezien Laura ervoor zorgde dat ik nog niet de helft van mijn spullen ben verloren onderweg....

En toen zat ik dus ineens alleen op de Ferry richting Picton... Of nja alleen.... The cheaty dogs aka de NZse Satudarah vergezelde me. Desondanks had ik een behouden vaart met prachtig weer en goed uitzicht op de Malborough sounds waarna ik voet zette op het zuidereiland. Tijd voor etappe 2!!
Liefs